La Casa de Papel – Season 4 | GameON Review

La Casa de Papel vazhdon akoma me një ritëm të shpejtë dhe të fortë edhe pse ka arritur deri në sezonin e katërt dhe mund të duket se gjithçka po shkon drejt përfundimit. Siç mësuam edhe nga fundi i sezonit të tretë, ky sezon i katërt do të jetë shumë ndryshe nga paraardhësit e tij. Edhe pse profesori Serxhio kishte si pjesë të karakterit të tij filozofinë e paqes dhe përpiqej ti këshillonte pjestarët e skuadrës që të mos përfshiheshin në përleshje dhe të mos shkaktonin gjakderdhje, në fund të sezonit të tretë mësuam se kjo filozofi do të hidhej tutje këtë sezon pasi Nairobi qëllohet dhe Lisbon “vritet” në gjakftohtësi.

Një sezon më i dhunshëm se të tjerët mund të mos jetë ideal për shumë fansa, të cilët ranë në dashuri me planet delikate dhe preqize pa përfshirjen e bombave dhe rraketave, por sipas stafit të GameOn kjo sjell një lloj fryme të re në serial, një frymë të re dhe shumë të nevojitshme. Casa de Papel sezoni i katërt vazhdon të zgjerojë karakterin e shumë personazheve të rinj në mënyrë briliante, duke krijuar një diversitet të përkryer dhe aspak të sforcuar.

Seriali tregon shpesh herë të kaluarën e Serxhios me vëllain e tij Berlin me të cilin kishin rënë në dashuri shumica e fansave, dhe Palermo, personazhi nervoz me një karakter mjaft acarues. Arsyeja se pse ne të GameON mendojmë se këto flashbacks shërbejnë mjaft mirë është sepse jo vetëm që kemi mundësinë të shikojmë më shumë skena me Berlinin i cili vdiq tragjikisht në fund të sezonit të dytë edhe pse ishte një personazh fantastik, dhe mund të kemi mundësinë të kuptojmë më mirë planet e ekipit, por do ato edhe i lejojnë fansave të eksplorojnë më shumë personazhin e Palermos, për të cilin do të keni më shumë dhembshuri në fund të sezonit dhe nuk do ta shikoni thjesht si një burrë grindavec dhe i papërmbajtshëm.

Por ky sezon nuk shkëlqen vetëm në aspektin e historisë. Personazhet e vjetër të cilët mendonim se i njihnim mjaft mirë kanë ndryshuar tashmë dhe kjo gjë tregohet herë pas here përgjatë këtyre 8 episodeve. Fakti që Rio është përballur me tortura të paimagjinueshme përgjatë sezonit të tretë i lejon regjizorët të eksplorojnë më tepër karakterin e këtij personazhi të traumatizar, duke e bërë atë të paraqitet më human. Ngurrimi që ai has përgjatë problemeve, edhe pse shpesh herë mund të duket acarues, është mjaft i besueshëm dhe natyral. Por edhe pse shumë personazhe detajohen dhe u jepet mundësia të shkëlqejnë, disa të tjerë duket sikur krijojnë drama pa e qenë e nevojitshme e cila krijon një ndjesi mos avancimi në histori, dhe mund ti lërë shumë shikues në gjendje lodhjeje. Një shembull konkret është mënyra se si Monica sillet me Denver në shumë skena, duke krijuar drama të pa nevojitshme.

Pa dashur të krijojmë spoiler-a, besojmë se ju do të mund ti pikasni këto momente shumë mirë, dhe do të krijoni një ndjesi sikur historia nuk po avancon gjëkundi, dhe Monica po krijon drama të panevojshme, duke konsideruar faktin se ajo ra në dashuri me Denverin në një situat thuajse të njëjtë me të cilën ato ndodhen. Por shumë drama të tjera të cilat ky sezon sjell janë të kuptueshme dhe natyrale. Gjendja emocionale në të cilën ndodhet Serxhio përgjatë pjesës së parë të sezonit për shkak të humbjes së të dashurës së tij është komplet e natyrshme, duke na kujtuar se profesori nuk është një figurë e pamposhtur, por një qenije njerëzore si të gjithë ne. Kjo e ndihmon serialin të ketë një sens rreziku dhe duke e bërë atë më të kënaqshëm përgjatë avancimit të historisë. Por për të gjithë ju që keni dëshirë të shikoni anën misterioze dhe të pamposhtur të profesorit, mos u mërzitni, sepse ky sezon ndahet në dy pjesë të rëndësishme.

Pjesa e parë përfshin pjesën kur plani po fundoset, dhe skuadra duhet të mbijetojë duke përdorur plumbat dhe granadat e tyre. Edhe pse përgjatë skenave të luftimit mund ta gjeni veten duke e argëtuar jashtë mase, ne të stafit të GameON nuk mundëm të mos vinim re disa detaje jo shumë të kënaqshme. Në shumë raste personazhet do të qëllonin për minuta të tërë pa pasur nevojë të karikonin armët, ose ata do të qëlloheshin nga të gjitha anët pa u mbuluar, pa fituar asnjë plagë ose dëmtim, dhe këto janë disa detaje që mund të të prishin ekperiencën. Por edhe pse me disa defekte të vogla si këto, skenat e luftimit tek La Casa de Papel do ju lënë në cepin e karriges ku do të gjeni veten duke mbajtur frymën pa e vënë re. Nëse nuk jeni i shum fans i aksionit, dhe në vend të tij dëshironi skena më strategjike sikur u ofruan në 2 sezonet e para, mos u shqetësoni sepse ka plot përgjatë këtyre episodeve.

Më shpesh këto skena pikasen përgjatë pjesës së dytë të sezonit, kur profesori fillon të marrë më shumë situatën në dorë, dhe pa hasur në spoiler-a, vazhdon dhe shpalos talentin e tij për të dalë jashtë një situate të vështirë duke e trajtuar atë si një lojë të thjeshtë. Këto skena si gjithmonë janë mjaft argëtuese dhe të thjeshta për tu parë. Seriali arrin në mënyrë të mrekullueshme për të bërë të mundur që shumë plane të komplikuara të paraqiten në mënyrë mjaft të thjeshtë që shikuesit të argëtohen pa pasur nevojë që të lodhen gjatë këtij procesi. Megjithatë, në shumë raste do të gjeni veten duke pyetur “Si arritën në atë konkluzion pa asnjë provë shtesë?”. Në shumë raste historia i lejon dedektivët ose profesorin të arrijnë në konkluzione pa asnjë provë shtesë, dhe pa asnjë shpjegim se pse ata nuk e zbuluan këtë gjë më herët, pasi mund të kishte zgjidhur shumë probleme. Edhe pse kto probleme hasen rrugës, ato nuk do të vihen re shumë kur krahasohen me planet të cilat vihen në lëvizje në fundin e sezonit, të cilat jua garantojmë që do ju lënë pa fjalë.

Ky sezon është më brutal se kurrë. Do ta gjeni veten të inatosur, të dëshpëruar, duke qeshur dhe duke qarë gjatë këtyre episodeve. Nëse jeni gati të liheni me gojë hapur, këto episode në vazhdim janë për ju, dhe mbani mend….asnjë personazh nuk është i sigurtë, sado i rëndësishëm të duket ai/ajo 😉