Mbështesni GameON Albania duke përdorur kodin support-a-creator: GAMEONALBANIA
Po kerkoni për diamante në Free Fire Falas?! Klikoni këtu për të marrë pjesë në Giveaway për Free Fire Diamonds
Psikologët më të mirë kanë dalë në mbrojtje të lojërave të dhunshme si Call of Duty dhe Grand Theft Auto
Politikanët kanë fajësuar prej kohësh gjakun, dhunën dhe përdorimin e drogës në lojëra për radikalizimin e “mendjeve të shqetësuar” dhe promovimin e “ideologjive të këqija”.
Dhjetra krime të dhunshme, përfshirë edhe krime masive në SHBA, janë lidhur me zakonet e lojërave të autorëve të sëmurë. Sidoqoftë, këto pikëpamje nuk janë mbështetur nga shkenca, sipas një studimi të ri të shkruar nga një ekip ndërkombëtar i studiuesve. Ekspertët kërkuan përmes të dhënave të mbledhura gjatë dhjetëra studimeve në lidhjen e mundshme midis lojërave të dhunshme dhe sjelljes agresive
Ata nuk gjetën prova domethënëse që lojërat janë shkas për dhunën në jetën reale. “Për dekada të tëra, njerëzit janë pyetur nëse luajtja e lojërave të dhunshme do të ketë një ndikim afatgjatë në agresionin midis lojtarëve”, i tha The Times profesori Chris Ferguson, psikolog në Universitetin Stetson në Florida, i cili drejtoi studimin. “Ne zbuluam se, në përgjithësi, marrëdhënia afatgjatë midis të luajturit lojëra agresive dhe sjelljes agresive të lojtarëve ishte shumë e vogël dhe kryesisht u shpjegua nga praktikat e dobëta në disa studime sesa efektet “reale”.
“Për ato studime me metodat më të mira të kontrolluara, efektet e luajtjes së lojërave agresive ishin statistikisht të padallueshme nga asnjë efekt.”
Ekipi i tij analizoi 28 studime gjatë viteve që përfshinin rreth 21,000 pjesëmarrës të rinj. Ata panë nëse ata që kanë luajtur video-lojëra për më shumë se tre muaj kanë pësuar një rritje të agresivitetit të tyre.
Studimi gjithashtu vlerësoi se si u vlerësua agresiviteti në hulumtimet e mëparshme për të zbuluar nëse të metat në ato gazeta çuan në rezultate të gabuara. Autori i studimit, Dr. Aaron Drummond nga Universiteti Massey në Zelandën e Re tha që rezultatet ishin të qarta.
“Studimet me cilësi të lartë zakonisht kishin madhësi efektesh, të cilat statistikisht nuk dallohen nga zero, duke nënkuptuar asnjë lidhje të rëndësishme midis lojërave të dhunshme dhe agresionit në studimet me cilësi më të lartë”, tha ai.
“Periudhat më të gjata kohore u shoqëruan me ndryshime më të vogla në agresion duke sugjeruar që, në kundërshtim me sugjerimet e mëparshme, loja e dhunshme nuk rrit në mënyrë kumulative agresionin me kalimin e kohës.”
Dr. Drummond bëri thirrje për përdorim më të madh të praktikave të para-regjistrimit në punën e ardhshme në videolojëra për të ndihmuar në rritjen e cilësisë së hulumtimit të kësaj fushe. Studimi premton që më në fund të pushojë debati për videolojëra të dhunshme dhe të qetësojë frikën e prindërve në të gjithë globin.
“Ky studim tregon se të rinjtë nuk ka gjasa të bëhen më të dhunshëm për shkak të lojërave kompjuterike që ata luajnë”, tha Dr. Simon McCallum, një ekspert në videolojërave në Universitetin Victoria të Zelandës së Re, i cili nuk ishte i përfshirë në studim.
“Prindërit mund të sigurohen se nuk janë prindër të tmerrshëm nëse fëmijët e tyre kanë luajtur lojëra me dhunë. Ajo që ne si prindër duhet të bëjmë është të luajmë lojëra me fëmijët tanë dhe të shpjegojmë fantazinë kundrejt realitetit. Të kesh biseda rreth përmbajtjes është shumë më e rëndësishme sesa t’i mbrosh ata nga përmbajtja. Fëmijët do të modelojnë sjelljet që ata shohin nga njerëzit tek të cilët ata besojnë. Detyra jonë si prindër është të jemi njerëzit tek të cilët ata besojnë dhe modelojnë sjelljet që duam për fëmijët tanë.”
Kërkimi u publikua në revistën Royal Society Open Science.
