Overwatch 2 përmirëson lojën kryesore dhe personazhet që i duan fansat, por humbet një pjesë të origjinalitetit të tij gjatë procesit.
Overwatch 2 u lançua një javë më parë, por edhe nëse keni dashur ta luani atë, ndoshta nuk do të kishit mundësi për shkak të server queue. Blizzard u godit me disa sulme DdoS nga 4 tetori deri në fund të mbrëmjes së 10 tetorit, gjë që la shumë lojtarë në mëshirën e radhëve të gjata dhe error codes.
Overwatch 2 ekziston në një hapësirë kufitare, e ulur diku midis një përditësimi të madh të lojës origjinale dhe një sequel të mirfilltë. Nis në Early Access pa modalitetin e tij të ri co-op PvE, i cili nuk do të dalë deri diku vitin e ardhshëm, dhe oferta kryesore e multiplayer përmban një përzierje të çuditshme karakteresh dhe hartash që janë të vjetra dhe të reja.
Ndonëse nuk mund të mohohet që Overwatch 2 mund të ndihet po aq i këndshëm dhe i gjallë sa origjinali, është e qartë se ka lidhje me të. Ndoshta kjo është për shkak se Blizzard ndërroi në mënyrë drastike mendjen në mes të zhvillimit, duke marrë Overwatch 2 nga një vazhdim me të njëjtin multiplayer të përbashkët si Overwatch 1 përpara se ta transformonte atë në një titull falas që zëvendëson plotësisht lojën origjinale. Ndërsa Overwatch 2 është padyshim një expansion i origjinalit, Blizzard ka qenë i hapur për dëshirat e saj për të tërhequr lojtarë të rinj në seri, dhe modeli i battle pass të vazhdimit dhe loja më e shpejtë dhe më e furishme e reflektojnë këtë.
Overwatch 2 duket pa dyshim shkëlqyes. Me ngjyrat e saj të ndritshme, të theksuara dhe të zeza të thella, hartat e vjetra si King’s Row janë shumë më të lexueshme dhe emocionuese. Çdo hero ekzistues ka marrë një përmirësim vizual, nga një default skin në metale më të shndritshme, tipare më të detajuara të fytyrës dhe flokë më të mirë, ndërsa efektet që shoqërojnë aftësitë e heroit janë më të qarta dhe të detajuara. Blizzard ka ridizajnuar me kujdes çdo fije me kujdes, dhe e bën Overwatch 2 të duket dhe të ndjehet si më shumë se një upgrade.
E njëjta frymë rigjeneruese është aplikuar edhe për lëvizjen e personazheve dhe luftimin – por këtu fillojnë problemet. Overwatch 2 është një përvojë më e shpejtë dhe më ndëshkuese se paraardhësi i tij. Pjesa më e madhe e ndryshimit në lojën dhe ritmin luftarak rezulton nga vendimi i Blizzard për të ndryshuar mënyrën e strukturimit të ekipeve, me vazhdimin e bazuar në 5v5 midis një tanku, dy healers dhe dy DPS heroes. Është një ndryshim që ka ndikime të gjera në meta.
Pa një tank të dytë që ju mbron dhe me lojtarët e tërhequr natyrshëm nga heronjtë më agresivë dhe pa mburojë si Orisa, Junker Queen dhe Doomfist, lojtarët e support janë lënë në mëshirën e lojtarëve më vdekjeprurës të DPS. Si mbështetje kryesore, nuk mund të mos ndiej se Overwatch 2 është shumë i shpejtë dhe shumë i furishëm për mua që të ketë ndonjë ndikim real në rezultatin e një ndeshjeje. Përpjekjet për të shëruar shokët e skuadrës dhe për t’i mbajtur ata në këmbë, shpesh përfundojnë me vdekjen tuaj të shpejtë – dhe kjo është edhe me një përmirësim në të cilin të gjithë healers rigjenerojnë në mënyrë pasive HP e tyre. Çdo lojë ndihet si një raund i death match, edhe kur ka objektiva për të luajtur, pasi agresiviteti i lojës do të thotë që heronjtë më të vegjël dhe më të mprehtë do të kalojnë shumë kohë në spawn.
Luftimi me Junker Queen ose Orisa krijon lojëra emocionuese dhe të këndshme, veçanërisht pasi tanket janë më të vështirë për t’u hequr qafe, falë buffs të HP dhe heqjes së stun abilities të shumicës së heronjve DPS. Tanket e vazhdimit nuk janë më heronj “hunker down and get behind me”, por bruisers dhe brawlers që hidhen në përleshje dhe godasin të gjithë të tjerët përreth. Kjo është padiskutim e këndshme, të hedhësh Junker Queen’s knife në kokën e Mercy-s ose të presësh Sombra dhe të shikosh HP e saj që po zbret ngadalë është argëtuese.por… Nuk është asgjë si Overwatch 1.
Dhe vetëm kaq ishte përfundimisht. Overwatch 1 kaloi nëpër shumë përsëritje gjatë jetës së tij, duke u lançuar si një hero shooter i arritshëm përpara se të vinte Overwatch League dhe të ngrinte anën competitive edhe në nivele me aftësi të ulëta. Por Overwatch 2 nuk ndihet si një update i zakonshëm, dhe ndërsa ndryshimi pritet nga një sequel, ndryshime të tilla drastike në ADN-në thelbësore të Overwatch mund të rrezikojnë të largojnë lojtarët afatgjatë. Sigurisht, Overwatch 2 është i bukur dhe i ri por për kë?
Lojtarët krejt të rinj nuk do të kenë në dispozicion të gjithë heronjtë, por në vend të kësaj do të marrin pjesë në Blizzard’s new first-time user experience (FTUE) të Blizzard. Ndërsa kjo është shpallur si një mënyrë për të lehtësuar lojtarët e panjohur në një lojë që ka karaktere me stile të ndryshme të lojës, është e vështirë të kuptosh listën e FTUE dhe ranks në të cilën hapen heronjtë. Lojtarët e rinj duhet të luajnë 100 ndeshje për të zhbllokuar çdo personazh, por disa nga heronjtë e disponueshëm menjëherë kanë disa nga tavanet më të larta të aftësive në lojë. Është e lehtë të imagjinohet që lojtarët e rinj të kërcejnë nga Overwatch 2 pasi kanë luftuar për të luajtur si Genji ose Zarya, gjë që e bën vendimin për të mbyllur heronj të tillë të njohur dhe të lehtë për t’u mësuar si D.Va pas kohës së lojës.
Me modelin e ri të batle pass Overwatch 2 që ofron sfida ditore dhe javore, Blizzard po promovon gjithashtu (ndoshta pa dashje) lojën individuale mbi punën co-op – gjë që është në kundërshtim me frymën e lojërave origjinale. Nëse nuk doni të shpenzoni para për battle pass premium dhe merrni automatikisht heroin e ri të supportit Kiriko, do t’ju duhet të përparoni përgjatë battle pass falas për ta zhbllokuar atë në Nivelin 55. Për ta përshpejtuar atë përparim , do të dëshironi të plotësoni sfidat, pasi mu deshën rreth një orë e gjysmë për të ngjitur një nivel përmes lojës së rregullt. Ndërsa disa nga sfidat ditore dhe javore thjesht ju ngarkojnë të fitoni lojëra ose të luani ndeshje si një rol të caktuar, të tjerat ndryshojnë rrënjësisht mënyrën se si luhet Overwatch duke shpërblyer lojtarët për arritjet individuale.
Me programin FTUE, battle pass dhe ndryshimet e përgjithshme të lojës në mendje, nuk mund ta drejtoj fare gishtin se për kë është Overwatch 2. Ndihet i akorduar për lojëra hiper-competitive, pavarësisht se terreni i lirë për të luajtur josh një bazë më të gjerë lojtarësh sesa ka pasur ndonjëherë më parë seria, ndërsa struktura Battle Pass ngre barriera rreth përmbajtjes në një mënyrë që do t’i largojë natyrshëm lojtarët që nuk kanë kontent të bollshëm ose kohe ose para. Ndërsa Overwatch 2 ende ofron lojë argëtuese dhe të furishme në harta të bukura dhe të gjalla, është e vështirë të injorosh se sa shumë devijon nga sukseset e origjinalit.