Mega Man 11 Review

Gjërat nuk kanë qenë fort të lehta për fansat e Mega Man në kto vitet e fundt mes anullimeve të Mega Man Universe dhe Mega Man Legends 3. Shtojmë këtu edhe lançimin e Migty No.9 dhe çdokush mund të mendonte se çdo shpresë për të parë një vazhdim të suksesshëm të serive ishte zhdukur. Ndaj natyralisht njoftimi i Mega Man 11 nga Capcom kishte një anticipim mjaft të madh. Është e vërtetë që loja e arrin madhështinë dhe sfidën, por gjithsesi qëndrojnë disa pika që e pengojnë nga realizimi i potencialit të saj të plotë.

Ju që keni qenë nën shoqërinë e mikut tonë blu për vitet e fundit me shumë mundësi jeni të njohur me gameplay-in që prezanton. Do të kaloni përmes tetë niveleve në rendin e përzgjedhjes tuaj, duke mbledhur armë nga Robot Masters-at që mundni. Pasi të tetë robotët janë mundur, ju avanconi drejt një fortese ku ju pret showdown-i i fundit me Dr.Wily.

Tipari më i madh këtë rradhë, është se heroi ynë është pajisur me Double Gear System. Ky i fundit e lejon atë të rrisë fuqinë e armës ose të ngadalësojë mjedisin rrethues për një periudhë të shkurtër kohore. The Power Gear rrit performancën e Mega Buster-it ose ndikon në armë me efekte më potente dhe të veçanta. Speed Gear nga ana tjetër ju ndihmon nëpër situata të vështira ku menaxhimi i kohës është i nevojshëm. Këto efekte gjithsesi zgjasin vetëm për pak sekonda dhe në momentin që koha mbaron, do iu duhet të prisni për një farë kohe ose të mblidhni special items për ti përdorur sërisht ato. Kjo bëhet që t’ju frenojë ju nga përdorimi i vazhdueshëm i tyre.

Një gjë që mund ta vëreni që në fillim është se sa mirë loja arrin të menaxhojë aspektet vizuale të saj. Modelet 3D të Mega Man, miqve të tij dhe Robot Master-ave janë literalisht perfekte. Fazat e lojës në vetvete vijnë me armiqtë robotë, që çuditërisht janë shumë të lezetshëm në paraqitje. Ata janë në përpjekje për ta dominuar atë. Edhe elementët e sfondt si hieroglifet e Block Man-it i shtojnë grimca identifikuese çdo faze. Me paraqitjen vizuale kaq të këndshme, shumë lehtë mund mos ta vësh fare re muzikën në sfond, e cila është e këndshme por lehtësisht e harrueshme.

Ata që janë mësuar duke e luajtur lojën do të vërejnë se sa të gjata janë fazat e saj. Ndonëse mund të hamendësoni se “sa më shumë aq më mirë”, jo gjithmonë është ashtu. Ndonjëherë kjo zgjatje e tepërt e bën lojën të ndjehet lodhëse dhe acaruese. Për ti bërë gjërat më keq, shpeshherë e gjeni veten në pjesët më sfiduese, në pikën ku sapo keni mbaruar një të tillë, duke iu lënë shumë pak kohë për të marrë veten.

Në lojërat e tjera të Mega Man-it humbja merr më shumë trajtat e mësimit sesa dështimit. Këtu nga ana tjetër, ribërja e një niveli 10-minutësh me checkpoint-e strikte, elementë instant-kill dhe zënkat mu në mes të tij e zhveshin pak humbjen nga ideja e moralit. The Double Gears padyshim që japin ndihmë të madhe në plotësimin e sektoreve të vështira, po duket se ato shpeshherë nuk mund të jenë të besueshme pasi thjesht MBAROJNË SHUMË SHPEJT!!! Progresi bëhet më i lehtë pasi menaxhoni të ndërtoni një repertor me boss weapons dhe të fitoni upgrade me collectible bolts. Të paktën loja mund të luhet edhe në nivel të ulët vështirësie.

Nivelet, sado të gjata mund të jenë, nuk janë edhe aq keq dhe në fund të eksperiencës ka disa ide mjaft të veçanta dhe interesante. Në pjesën e Blast Man-it do të shpërtheni një numër masiv robotësh dhe te Impact Man-i do të kaloni përmes disa zonave ku duhet të shmangni një seri prej tyre. Edhe mid-stage bosses janë mjaft mirë, së bashku me Robot Masters që konsiderohen të jenë goxha gallatë. Pra kompozimi i elementëve të brendshëm nuk lë për të dëshiruar.

E gjithë eksperienca përfundimtare shkon drejt një farë paradoksi. Përgjatë lojës shfaqen momente fantastike dhe argëtuese, po njëkohësisht krijohet ndjesia se disa nga pengesat më të mëdha të saj i ke hasur edhe më përpara. Ky faktor krijon një mungesë balance në idenë e përgjithme të lojës.

KONKLUZION

Mega Man 11 është një lojë aksion e mirë me të cilën kushdo mund të përshtatet mjaft kollaj, por e krahasuar me të tjerat e zhanrit të saj, nuk bën ndonjë dallim të madh. Në pikën e saj më të mirë ofron realizim vizual dhe argëtim në aksion e sipër, kuse në pikën e saj më të dobët paraqitet si pakëz acaruese dhe stresuese në përmbushjen e të teta niveleve. Në fund të fundit edhe me këto kleçka të gjithë jemi të lumtur që mundëm ta shikonim sërisht Mega Man-in në aksion. Shpresojmë që në të ardhmen të mund të pasohet edhe nga aventura të tjera robotike për fansat e tij.