Titulli më i ri i serisë së Darksiders, Darksiders Genesis, është hapi i parë perfekt brenda një territori të ri. Edhe pse vendosja e kamerës nga lart të bën të mendosh se kjo lojë është e stilit të Diablo, është e padiskutueshme se ju do të përjetoni eksperiencën e Darksiders që nga fillimi e deri në fund. Si çdo lojë tjetër me këtë titull, Darksiders Genesis përfshin demona të shumtë që do ju shoqërojnë gjatë gjithë rrugës , combat argëtues dhe brutal dhe puzzle-a intrigues të cilët nuk janë ekstremisht të vështirë, por e mbajnë energjinë e lojës gjallë gjatë gjith kohës edhe pse ndonjëherë ul ritmin e avancimit. Nuk ka rëndësi nëse e përjetoni vetëm single-player ose me të tjerët në co-op, Genesis do të ju argëtojë gjatë gjith kohës, sidomos nëse je një fans i serisë së Darksiders.
Historia fillon shumë kohë më përpara ndodhive të lojërave Darksiders 1, 2 dhe 3. Pasi Kalorësit zhdukin specien e Nefilim-it në emër të Këshillit të Djegur për të mirëmbajtur balancën dhe duke i sjellë fund terrorit të vazhdueshëm që u bëhej botës së qenies njerëzore, ata vazhdojnë të mbajnë premtimin i cili ishte “bindje e plotë kundrejt balancës, në këmbim të forcave të paimagjinueshme.” Ti ndjek misionet e War dhe Strife, teksa ata shkojnë në misione të ndryshme të caktuara nga këshilli, duke eleminuar elementë të ndryshëm që mund të shqetësojnë balancën. Historia është e fortë, tërheqëse dhe me pesonazhe të dallueshëm. Humori dhe ironia e Strife i jep më shumë jetë eksperiencës, duke e kthyer atë në një nga personazhet e mi më të preferuar personalisht. Por e gjitha kjo mund të prishet nga mungesa e skenave të animuara duke e bërë eksperiencën që të humbasë gjallërinë e saj. Edhe pse performanca e aktorëve që luajnë dialogjet e ndryshme të personazheve janë te mrekullueshme, dhe jam i bindur që do të ndiqeshin nga çdo fans i Darksiders deri në fund, lojtarët e tjerë të cilët po e përjetojnë serinë për herë të parë nëpërmjet kësaj loje do të mërziten shpejt dhe do ti bëjnë skip dialogjeve shumicën e rasteve.
Darksiders Genesis nuk ndryshon shumë nga gameplay i paraardhsëve të tij, me lëvizje spektakolare me shpata, armë dhe magji të ndryshme. Personazhi War ka të njejtën ndjesi sikur tek instalimi i parë i serisë, ku ai pret demona dhe ëngjëj me Chaoseater, shpata e tij besnike, me një stil tepër brutal. Combo të ndryshme dhe argëtuese, të cilat shoqërohen me finishers të ekzagjeruar dhe të shumtë, e komplimentojnë thellësinë e gameplay-t. Kalorësi apokaliptik i ri me të cilin mund të luash në Genesis është Strife. Edhe pse ne e kemi parë amrën e zgjedhur nga Strife më parë në Darksiders 2 ku u përdor nga Death, tani kemi rastin ta shohim potencialin e plotë të dy revolverave kur përdoren nga mjeshtri i tyre. Gjatë lojës, në kohën që do kalosh me Strife do të çlirosh upgrade të ndryshëm për municionet e armëve të tija. Të fuqizuara nga magjia, sdo të ndalesh së përdoruri këto partnere mjaft të dobishme. Edhe pse të dy këto personazhe janë të shkëlqyer në mënyra të veçanta, un nuk mund ti rezistoja faktit qe të rehatohesha më shumë me njërin prej tyre. Strife ishte i parapëlqyeri im, pasi stili i luftimit në distancë më tërhoqi më shumë. Megjithatë luftimi me të dy personazhet është i shkëlqyeshëm, si rastin kur avancon me këmbë, ashtu edhe kur avancon me kalë. Loja nuk të ndëshkon për përdorimn e kalit, një element mjaft i dobishëm i lojës. Gjatë kohës kur kalëron jo vetëm që mund të lëvizësh më shpejt se në këmbë, por mund edhe të sulmosh armiqtë. Kjo liri që i jepet lojtarit është mjaft drastike për shijimin e lojës. Në solo mode mund të ndërrosh midis personazheve lirisht në çdo kohë, ndërsa në co-op secili nga lojtarët zgjedh personazhin e tij që do të kontrollojë përgjatë udhëtimt. Kjo të mundëson një galeri shumë të gjerë vetish speciale dhe magjike ku përveç se në combat mund të përdoren edhe në puzzel-a. Edhe pse larmishmëria e aftësive të ndryshme mund të jetë argëtuese, shpesh herë bëhet dërrmuese. Shum puzzel-a kërkojnë aftësi specifike të cilat ti fare lehtë mund të kesh harruar që zotëron, duke i kthyer shumë seksione lodhëse dhe që ulin ritmin e lojës. Përgjithësisht Darksiders Genesis ka një gameplay të pastër dhe pa problem, por jo perfekte. Elementi më acarues është fakti që ti mund të shikosh hijen tënde nëse të mbulon pamjen një strukturë, por nuk mund të shikosh hijen e kundërshtarve. Ky problem nuk haset shpesh, por në rastet kur ndodh mund edhe të prishë cilësinë e momentit.
Një faktor kryesor që e bën Darksiders Genesis të kënaqshëm është opsioni që të jepet për të vizituar për herë të disatë nivele të ndryshëm. Loja madje të shpërblen nëse ktehesh mbrapsht herë pas here. Disa pjesë të niveleve nuk mund të hapen nëse nuk ke aftësi që do të hasësh me vonë gjatë lojës. Por kur ato hapen më vonë do të gjesh upgrade dhe pikë Creature Core. Ka 3 lloje kryesore të Creature Core, Attack, Wrath dhe Health. Çdo Core mund të vendoset në çdo hapësirë për upgrade, por sigurisht që nëse vendos Core-in specifik në hapësirën specifike te upgrade-it do të të sjellë përmirsime të dallueshme. Nëse përqëndrohesh në sistemin e Creature Core dhe avancon relativisht shumë, do të marrësh guximin që të avancosh edhe në vështirësinë Apocalyptic. Diçka që Genesis mund të kishte ekzekutuar më mirë është prezantimi i lojtarëve me sistemin upgrade. Në gameplay-in tim kalova plot 4 nivele para se ta shihja të nevojshme që më duhej të vazhdoja të shpenzoja pikë për të forcuar personazhet e mi. Darksiders Genesis mund të vështirsonte disa elementë në fillim të lojës, gjë që do të detyronte lojtarin që të shpenzote Creature Core ne fazat e para dhe të sillte një paraqitje më të qartë për sistemin e fuqizimeve të ndryshme.
Përgjithësisht, Darksiders Genesis është një pëzierje gjeniale e një combati-i të shkëlqyer, puzzle-a të shumtë, dhe një historie të shkurtër të kënaqshme. Edhe pse nuk sjell diçka komplet të re dhe të freskët, ky titull pa dyshime ka merituar një vend në zemrat e fansave të serisë së Darksiders, të cilët po presin për akoma më shumë.