Ekzistojnë tre arsye pse Spider-Man i Marvel është fantastik. Së pari, ai ofron një shans për një formë shpagimi nga ana e Sony, pasi filmat Amazing Spider-Man nuk dolën të jenë dhe aq “amazing”. Së dyti, që kur Batman: Arkham Knight solli atë ekskluzivitet të pabesueshëm, ne na mungonte një lojë me një super hero. Së treti, dhe më e rëndësishmja, nuk ka pasur një lojë të mirë Spider-Man që nga ajo e 2004-ës, Spider-Man 2, dhe ky është krim.
Pra, është një gjë e mirë atëherë që Spider-Man i Marvel është një rikthim spektakolar për fqinjin tonë miqësor, Spider-Man.
Ajo që do të kuptoni menjëherë është thjesht se sa kinematik është. Skenat dinamike ndjekin vazhdimisht ‘gameplay’-n e lojës. Duke e kombinuar këtë me disa nga lëvizjet më të rrjedhshme dhe ekspresive që kemi parë në këtë gjeneratë dhe të gjitha këto sjellin një ndjesi e cila të bën me të vërtetë që të ndiheni si Spider-Man.
Nëse kishit dyshime, atëherë po, Spider-Man Marvel është modeluar nga shumë afër në ‘framework‘-un që Rocksteady themeloi me Arkham City dhe Ubisoft me Assassin’s Creed. Ju eksploroni një botë relativisht të madhe, e cila është plot me ‘collectibles’ dhe ‘side quests’, duke përplasur çdo gjë në rrugën tuaj për të marrë ‘gadgets’-at e reja dhe përmirësimet. Gjithashtu, ka edhe kulla që duhet të vizitosh për të zhbllokuar më shumë nga harta dhe bazat e armikut për të shkatërruar.
Zhvilluesi Insomniac Games për fat të mirë ka nisur mbretërimin me këtë lojë, edhe pse ka shumë për të bërë, ata për momentin janë në pozita të mira. Kjo është pjesërisht për faktin që ju e zhbllokoni këtë përmbajtje shtesë ndërkohë që ju mbaroni misionet e ‘story mode’ dhe se loja rregullisht ju inkurajon të shkoni dhe bëni gjëra opsionale midis misioneve kryesore. Gjithashtu kjo ju ndihmon, pasi është një lojë zbavitëse për t’u luajtur.
Lëkundja është lumturi më vete dhe ajo vazhdon të përmirësohet teksa loja zhvillohet vazhdimisht. Shtypni dhe mbani R2 ndërkohë që jeni në ajër dhe Spidey do të hedhë rrjetën në sipërfaqen më të afërt dhe do ta aktivizoni atë. Shtypni X në lartësinë e ‘swing’-ut tuaj dhe Spidey do fluturoj në ajër, duke marrë vrull. Vendosni një ritëm të përshtatshëm për ju dhe do të shihni të gjithë New York-un për vetëm disa sekonda, duke rrëzuar mure dhe duke vrapuar nëpër ndërtesa.
Thjesht ndjehesh kaq mirë të jesh Spider-Man. Seriozisht, komplimenti më i madh që ne mund të ofrojmë është që pavarësisht zhbllokimit të ‘fast travel‘ në një moment në lojë, ne kurrë nuk e kemi përdorur atë. Ne nuk duam të humbasim një mundësi tjetër për të eksploruar shtrirjen urbane të Nju Jorkut nga rrjetat e Spidey-t.
‘Scraps‘ janë po aq qejf, me lëvizjet e Spidey të cilat bëhen më të larmishme teksa avanconi në lojë. Ka vetëm kaq opsione në dispozicionin tuaj, nga goditjet e thjeshta në fytyrë deri tek një shumëllojshmëri të pajisjeve me të cilat mund të sulmoni armiqtë tuaj. ‘Spider-sense‘ është përdorur siç duhet gjithashtu, duke paralajmëruar Spider-Man kur një sulm po afrohet dhe me një ‘tap’ të lehtë të rrethit ju mund të shmangni sulmin e panjohur. Prisni deri në sekondën e fundit dhe do ta godisni kundërshtarin në fytyrë, duke çuar në një sërë lëvizjesh që do të ndjekin atë goditje.
Ndërkohë që lufta është padyshim argëtuese, sfiduese dhe plot me opsione, ajo kurrë nuk kap lartësinë e ekskluzivitetit të Arkham, pavarësisht përdorimit të të njëjtit ‘framework’. Shmangia thjesht nuk ndihet si një kundërsulm i befasishëm, por ne e vlerësojmë se si ajo të drejton për më shumë opsione luftarake.
Ajo bëhet pak më e çrregullt më vonë, me armiqtë që ju sulmojnë në mënyra të ndryshme. Ju do të qëlloni, do të merrni granata dhe do të luftoni me armiqtë duke përdorur mburoja dhe armë të ndryshme. Çdo lloj armiku kërkon një qasje të ndryshme, duke ju detyruar të keni përparësi në fluturim për t’iu kundërvënë armikut më të rrezikshëm. Dhe po, ai e zgjidh problemin e Arkham dhe Assassin’s Creed duke qenë një prekje shumë e lehtë, por ka raste kur ajo ndihet shumë kaotike për ta përballuar dhe ky është momenti kur ju humbni deri diku kënaqësinë e të qenit Spider-Man.
Çfarë sjell një ‘shock‘ të madh është komploti dhe shfaqjet individuale të heronjve tanë të preferuar dhe ‘villains’. Peter Parker dhe Spider-Man janë magjepsës, të kompletuar me të gjitha dramat 20-vjeçare, stilet e mprehta dhe gjithçka që prisni. Ndjehesh pak çuditshëm kur e vendos veten në vend të një superheroi, por ndonjëherë na pëlqen të ëndërrojmë.
Kasti mbështetës është po aq i madh, edhe pse nuk mund të themi shumë gjëra të tjera pa bërë ndonjë ‘spoiler’, kështu si padashje, e keni parasysh ju. Mjafton të thuash, nëse je një fans i vërtetë i Spider-Man, do të jesh në parajsën e Spidey. Ky është universi i ‘comic book’-ut, megjithatë ende ndihet i njohur pa marrë parasysh se si e keni hasur Spider-Man deri në këtë pikë. Rezultati? Ky është thjesht një nga versionet më të mira të Spider-Man të parë jashtë komikëve. Po, e thamë.
Çfarë nuk është dhe aq e mirë, megjithatë, janë seksionet e shpeshtë ‘stealth‘ që nuk paraqesin Spider-Man. Përveç nesh që distancohemi kundër këtyre sekuencave irrituese në shumë lojëra të tjera, Insomniac e ka konsideruar si një ide të mirë për të përfshirë disa prej tyre këtu. Kështu që ju shkoni nga një epike fluide, me veprim të pandalur, në mënyrë efektive, në një simulator ‘stealth’ në të cilin dështimi rezulton në një lojë të modës së vjetër. Është po aq “fantastike” sa tingëllon.
Duke dalë në mbrojtje të zhvilluesit, Insomniac ndihmon për të kuptuar se sa i superfuqishëm është Spider-Man në krahasim me një qytetar të zakonshëm, por është përdorur shumë shpesh, dhe gjithmonë është e njëjtë gjë. Ka një seksion të veçantë ku duket me të vërtetë, dhe nëse do të ishte lënë me kaq, nuk do të kishim asnjë ankesë. Do të ishte një moment i veçantë, sesa një bezdi e vazhdueshme.
Ndërkohë që jemi në temën e kritikave, le të flasim për performancën. Spider-Man mban 30 fps të qëndrueshme, dhe kjo nuk ka devijuar aspak në gameplay-n tonë. Ne kastile, e vendosëm atë nëpër disa situata shumë të vështira, nga lëkundja nëpër qytet në një ritëm alarmues, në rrahjen e një bande keqbërësish në një festival shpërthimesh. Nuk humbi as edhe një ‘frame’. Kjo është një mrekulli teknike edhe pse teston pritshmëritë tona se deri ku mund të shkojë një lojë PS4, ashtu si God of War bëri më parë gjatë këtij viti.
Përfundimisht, Spider-Man i Marvel duhet blerë patjetër, sepse pavarësisht se si ndjeheni për “zvarranikun tonë të mureve”, kjo është vetëm një lojë e pazakontë për tu luajtur dhe është po aq e mirë. Ashtu si lojërat e Arkhamit për Batmanin, kjo gjë siguron versionin përfundimtar të universit Spider-Man jashtë komikëve dhe na lë të dëshirojmë për të eksploruar më shumë në një video-lojë të dytë të pashmangshme. Lëkundja me rrjeta është lumturi, lufta është argëtim fantastik, dhe përmbajtja ekstra dhe ‘collectibles’ janë të ndryshme. Për më tepër, komplotet dhe personazhet janë një surprizë e papritur, me disa shfaqje fantastike që janë vërtet duke na prekur. Spider-Man i Marvel është një nga lojërat më të mira të 2018 deri më tani, dhe çdo pronar i PS4 do të ndihet krenar për ta zotëruar atë si pjesë e listës së tyre.