Speciale: A duhet të përdoren video-lojërat në shkolla?

Nëse Ushtria Amerikane përdor HoloLens për të trajnuar ushtarët, përse nuk mund shkollat të përdorin video-lojërat ?

Marrim rastin e ditës së sotme për të diskutuar rreth një tematike deri diku të ndjeshme në shoqërinë e sotme. Prezenca e video lojërave në ambjentet e mësimdhënies dhe përdorimi i tyre për qëllime edukative. Tendencat e reagimeve të së rriturve na kanë shtyrë gjithmonë drejt idesë se video lojërat janë vetëm një mjet argëtues dhe asgjë më shumë se kaq. Gjithsesi bota e gjerë e gaming e vërteton të kundërtën dita ditës me çdo lançim dhe hap të ri që hedh drejt së ardhmes.

Nëse do të pyesësh një gamer rreth lojërave të tij të preferuara me shumë mundësi do të hasesh me një listë të gjatë, që në fakt vetëm duke e dëgjuar mund të lodhesh. Gjithsesi çfarë shoqëria sot nuk e kupton është që në secilin prej atyre emrave të ndodhur në listë ka një moral, një histori dhe një mësim të nxjerrë, të vlefshëm jo vetëm për kulturën individuale të këtij personi, por edhe për eksperiencat jetësore të tij.

Problemi me mësimdhënien kohët e sotme është se nxënësve ju mungon dëshira për të mësuar. Kjo prej metodave aspak interesante të përdorura nga mësuesit drejt tyre. Nëse metoda do të ndryshonte edhe përqasja e nxënësve ndaj procesit mësimor do të bënte të njejtën gjë. Sigurisht që askush nuk dëshiron të qëndrojë dy orë i ulur në karrike të dëgjojë ligjëratën e një personi rreth eventeve të Luftës së Dytë Botërore, por nëse ti ja u prezanton këtë event historik përmes Battlefield ata do të jenë gjithë sy e veshë.

Një rast i ngjashëm ka ndodhur në Montreal, ku profesori Marc-André Éthier ka përdorur Assassin’s Creed: Origins Discovery Tour për të ndihmuar studentet e tij të mësojnë rreth historisë Egjiptiane. Një tjetër rast është aplikuar në Amerikë, ku gjatë javës së Luftës së Dyte Botërore nxënësit kishin kaluar tre ditë të javës duke luajtur video-lojëra për të kuptuar më mirë ngjarjen, rëndësinë dhe impaktin që ajo ka lënë në të gjithë njerëzimin.

Çdo video lojë ka sektorin e saj edukativ brenda. Është diçka e pashmangshme kjo kur je duke krijuar një produkt për një audiencë që ende nuk e ka marrë formimin e plotë nga jeta. Lojëra si Battlefield, Assassins Creed, Europa Universalis, Tetris, Legend of Zelda janë vetëm disa prej rasteve kur një video-lojë mund të ndihmojë në zhvillimin historiko-mendor të një personi.

Përsa i përket vendit tonë, kufijtë tradicionalo-patriarkal janë shumë të lartë. Edhe steriotipet e shoqërisë ndaj perceptimit të video-lojërave nuk ndihmojnë. Gjithsesi është vetë detyra e njeriut që të evoluojë dhe të eci para në çdo aspekt që është e mundur.

Nëse Ushtria Amerikane përdor HoloLens për të trajnuar ushtarët rreth realitetit të luftës, përse nuk mund të aplikohen video-lojërat në procesin mësimor për të nxitur interesin e nxënësit, por edhe vetë produktivitetin e tij ndaj lëndës.

Nuk mund të pretendojmë për ndryshim brenda natës. Fundja Roma nuk u ndërtua brenda ditës. Ajo çfarë mund të bëjmë është t’ia nisim aty ku mundemi. Të sensibilizojmë veten dhe të tjerët rreth impaktit pozitiv që mbartin video-lojërat dhe të shohim ngadalë derisa kryhet ky proces.