Termi “si Souls” është përdorur goxha teksa përshkruhet një lojë të vështirë. Është sikur “si Souls” është bërë zhanër më vete dhe çdo lojë që është shumë e vështir krahasohet me lojërat Dark Souls. Të paktë kanë qenë lojërat me të tillë nivel vështirësie, por përveç Nioh të këtij viti asnjë nuk i është afruar madhështisë së vendosur nga Dark Souls. Pas suksesit të tyre me Lords of the Fallen, loja e re e Deck 13 sigurisht që synon ta sfidojë dhe të na çojë në të ardhmen ku makineritë kanë marrë kontrollin dhe bota është në rrezik.
The Surge nis në mënyrë tepër premtuese me protagonistin tone që arrin në CREO, një kompani që mundohet të shpëtojë botën nga burimet e përdorura dhe vdekjes së pashmangshme të planetit tone. Kur arrita në një stacion treni, u surprizova kur pashë që karakteri im ishte një paraplegjik. Duke ecur me karriken time me rrota, unë u drejtova në zonën time të punës ku u pajisa me një kostum mekanike. Pasi pashë Warren të kalojë një proces të dhimbshëm të lidhjes me kostumin mekanike, atij i bie të fikët dhe zgjohet pasi tërhiqet nga një robot i vogël dron.
Pas një beteje të vogël me dronin, Warren kupton që ai mund të ecë përsëri falë kostumit mekanike dhe niset për të marrë vesh se çka ndodhur në CREO dhe se pse makineritë po përpiqen ta vrasin atë dhe çdokënd tjetër. Fillon si një histori intriguese por nuk vazhdon më shumë se prezantimi i fillimit. Edhe pasi kalova gjysmën e lojës ende nuk kisha marrë shpjegime se ç ‘kishte ndodhur në CREO dhe se pse çdo gjë po përpiqej të me vriste. Është gjynah sepse misteri po më intrigonte dhe bota dukej interesante të paktën në orët e para teksa po e luaja.
Duke qenë një lojë aksion “si Soul” shumica e lojtarëve e dinë se çfarë lloj eksperience do të kenë në The Surge. Armiqtë mund të jenë të vështire për tu mposhtur dhe vdekja është pothuajse e sigurt në çdo cep. Pjesa ku The Surge surprizon është përballja. Mund të bëni disa kombinime fantastike dhe The Surge do të duket si një lojë aksion shumë e mire. Problemi, siç zbulova kur kalova zonën e fillimit, është që të gjitha ato kombinime fantastike do t’iu vrasin më herët se sa sikur të vraponit drejt një orteku. Problemi me kombinimet është se pasi i bën nuk të ngelet shumë fuqi për tu mbrojtur nga sulmet e armikut, që me pak fjalë do të thotë që do të vdisni shumë herë prej këtyre kombinimesh.
Një koncept tërheqës i The Surge është që më lejon cilën pjesë të trupit të armikut dua të sulmoj. Armiqtë vijnë të pajisur me armaturën e tyre që është e ndriçuar me të verdhë. Duke sulmuar një pjesë specifike të trupit, sidomos një me armature në të, Warren do të formonte një “energy bar”. Kur ky “energy bar” është në gjysmë drejt mbushjes dhe ju keni bërë mjaftueshëm dëm në një pjesë specifike të trupit, Warren ka mundësi të bëjë një lëvizje finale duke e prerë atë pjesë të trupit. Ana positive e kësaj është që lejon Warren të marrë një “blueprint” për atë pjesë specifike të trupit. Për ta bërë më të thjeshtë: nëse ju i prisni kokën një armiku ndërkohë që ai ka akoma armature në kokë ju do të merrni një “blueprint” të armatures së kokës së armikut.
Nga ana tjetër, duke i goditur vazhdimisht pjesët e trupit të armikut që kanë armaturë do të sjellë që atyre t’i ulet jeta më ngadalë. Shumë nga armiqtë kanë pjesë trupi të ndriçuara me blu. Këto janë pjesë të pambrojtura dhe lejojnë Warren për t’i bërë dëm të rëndë armikut. Ana negative e të sulmuarit këto zona është që ju nuk do të fitoni aspak skematikë dhe materiale për crafting. Sistemi i shënjestrimit të gjymtyrëve ishte diçka që e shijova shumë gjatë fillimit të lojës por më pas kuptova se sa e mërzitshme do të bëhej loja.
The Surge vështirësohet, dhe nuk po flas vështirësi që rritet gradualisht, po flas për shkencë raketash disa orë pasi fillon lojën. Armiqtë bëhen kaq të vështirë për tu mundur kaq padrejtësisht sa mu duk gjatë gjithë kohës sikur po humbja ndonjë mekanikë të lojës që duhet të kisha mësuar më parë. Është e vështirë mjaft kur ndeshesh kundër një armiku i cili mund të të vrasë vetëm prej një gabimi por kur ndeshesh kundër tre armiqsh me dronë që i shoqërojnë të cilët krijojnë mburoja, është thjesht një shpullë në fytyrë. Çfarë është më e keqe vjen me armiqtë e mëvonshëm të cilët të vrasin me një goditje të thjeshtë.
Kur unë kam armaturën më të mire të mundshme me përmirësimet më të larta që një armature mund të ketë dhe që vritem vetëm me një goditje, diçka nuk shkon.
Crafting në The Surge është goxha qejf, por mund të bëhet pak e mërzitshme shumë shpejt. Në mënyre që të formulosh pajisje të reja, në fillim ju duhet të merrni skematikat e pjesës së armatures që doni të formuloni duke prerë një pjesë të mbrojtur të një armiku humanoid. Pasi keni marrë skematikën ju duhet të keni mjaftueshëm mbeturina të cilat i merrni nga mposhtja e armiqve njësoj si Souls në lojën Dark Souls dhe materialin specifik. Materiali gjithashtu varet nga pjesa e armatures që doni të formuloni. Nëse doni të formuloni një helmetë të re, duhet të keni material helmete mjaftueshëm për ta formuluar. Për ta marrë këtë material ju duhet të performoni disa prerje kokash në armiqtë pa helmet. Përmirësimi i armatures funksionon njëlloj ku thjesht duhet të keni mbeturina mjaftueshëm dhe material për të bërë formulën për atë pjesë specifike të armatures.
The Ops Center është vendi ku do të shpenzoni shumicën e kohës duke përmirësuar Warren-in dhe kostumin. Duke mbledhur mbeturina, ju do të përmirësoni kostumin e Warren gjë e cila e lejon atë të pajiset më mire. Mods funksionojnë njësoj si Nier: Automata. Duke u pajisur me mods, Warren mund të shohë nivelin e jetës të kundërshtarëve të tij, të shtojë dëm në armët e tij ose edhe të mbajë më shumë mjete shëruese. Çdo gjë falë kostumit së tij dhe sa shumë fuqi kostumi e tij mund të mbajë. Duke përdorur mbeturinat që mblidhni nga mposhtja e armiqve ju mund ta çoni kostumin tuaj në një nivel tjetër duke u pajisur më shumë me mjete, armë dhe armature. Gjithashtu gjeta konsola që kërkonin që kostumi ime të ishte në një nivel të caktuar për të pasur akses për të gjetur armë të fshehura, të dhëna dhe rrugë të shkurtra.
Një ndër gjërat më të këqija të The Surge është dizenjimi i saj i nivelit. Pothuajse çdo ambient i brendshëm dukej bosh dhe jo-inspirues. Korridoret dukeshin shumë të ngjashëm gjatë aventurës dhe çdo gjë dukej tepër mekanikës që mu duk vetja sikur isha në Cybertron. I rashë aq shumë rrugëve shkurt sa u konfuzova lehtë se ku do më nxirrte ajo rrugë e shkurtër. Nuk ndihmon fakti që në The Surge objektivat nuk janë të paraqitur gjëkundi dhe destinacioni ku të thonë të shkosh është tepër “i cekët” sa po pyesja veten me orë të tëra se ku të shkoja më pas. Një hartë do të ishte e dobishme në të tillë nivel kofuzues dizajni.
Bosat në The Surge janë qejf, dhe e shijova kërkimin për të gjetur dobësitë e tyre. Betejat me bosat vetë ishin po aq të forta sa i prisja por asnjëherë aq të forte sa armiqtë e zakontë të rrugës. E vetmja gjë që i vështirësoi përballjet me ta ishte mekanika e The Surgeku ku kamera po lëvizte gjatë gjithë kohës duke më vënë në rrezik dhe duke e bërë Warren-in të shmangë sulmet nga drejtimi i kundërt. Në fakt ky ishte një problem gjatë gjithë lojës ndërkohë që përballeshe me një sulm armiku. Dhe të shumta ishin rastet kur shihja Warren t’i shmangej një sulmi duke iu afruar një armiku se sa duke iu larguar.
U përpoqa ta shijoja The Surge sa më shumë që munda, por satisfaksioni që merr kur mposht një armik të venitet menjëherë kur kupton që i gjithë niveli është i mbushur me atë armikun që tu deshën gjashtë tentative për ta vrarë. Përveç sistemit unik të shënjestrimit të gjymtyrëve dhe formulimit të lehtë dhe të kënaqshëm, çdo gjë tjetër në The Surge është bërë më mirë në lojëra të tjera.