Garimi në Palm City, qytetin imagjinar që supozohet të jetë kryeqyteti botëror i garave në rrugë, është i gjithi rreth parave dhe reputacionit. Gjatë ditës ka gara të ligjshme në rrugë të mbyllura, me barriera sigurie, një turmë adhuruesish dhe shumë para për fituesin. Gjatë natës, garat e jashtëligjshme në rrugë mbërthejnë rrugët e qytetit, duke mbytur dritat neon dhe yjet në qiell me zhurmën e motorave dhe sirenave të policisë. Kjo marrëdhënie ying-yang midis ditës dhe natës e distancon Need for Speed Heat nga lojërat e tjera dhe e bëjnë atë lojën më të mirë të Ghost Games deri më tani. Zhvilluesi ka hequr shumë prej aspekteve të panevojshme të kësaj serie dhe e ka rikthyer atë në origjinë: tek garimi.
Historia e Need for Speed Heat është fare e thjeshtë dhe klishe: ju jeni një garues fillestar, i cili po përpiqet të bëhet i famshëm në botën e garimit. Palm City po organizon një turnament garimi të quajtur Speedhunters Showdown, ku ju merrni pjesë gjatë ditës. Megjithatë, gjatë natës zhvillohen gjithashtu gara të jashtëligjshme, në të cilat ju duhet të merrni pjesë për të rritur reputacionin tuaj. Policia e qytetit ka krijuar një task force me qëllimin e vetëm për të ndjekur garat e jashtligjshme. Në vetvete, historia është shumë jorealistike dhe personazhet nuk arrijnë të krijojnë një lidhje të fortë me ju. Zërat e personazheve janë të mirë, por historia në përgjithësi nuk është diçka që të mbetet në mendje. Fokusi i Need for Speed Heat është t’ju mbajë të tërhequr pas makinës që ju modifikoni sipas dëshirës, duke filluar nga body kits dhe spoiler-at gjigandë e duke kaluar tek zhurma e motorrit të saj, e cila është mbase veçoria ime e preferuar.
E gjithë loja është e ndërtuar rreth mekanikës kryesore të ditës dhe natës. Garat zyrtare të turnamentit mbushin rrugët e Palm City kur dielli shkëlqen, duke ju dhënë juve para që mund t’i shpenzoni në makina, pjesë dhe modifikime të tjera. Megjithatë, shitësit e pjesëve në Palm City janë pak të çuditshëm, pasi ata nuk i shesin kujtdo. Ju duhet të keni reputacionin tuaj që të bleni pjesët dhe këtu hynë në lojë nata. Netët kalohen duke marrë pjesë në gara të jashtligjshme në errësirë, për të ngritur reputacionin tuaj si garues. Kjo krijon një ndarje mjaft të qartë midis dy kohëve të ditës, në varësi të dëshirës tuaj për fituar para ose për të ngritur reputacionin.
Ky koncept i jep të dyja kohëve të ditës një ndjesi të veçantë dhe i bën të duken sikur janë dy botë tërësisht të ndryshme. Rrugët gjatë ditës ndihen të sigurta, me evente të ligjshme dhe një atmosferë festive dhe argëtuese. Pistat kanë barriera që i kufizojnë dhe ju duhet të shqetësoheni vetëm për të mposhtur kundërshtarët tuaj. Ndërkohë, nata në Palm City është e mbushur me rrezik. Shiu i qytetit ka krijuar tashmë pellgje, të cilët reflektojnë dritat neon të qytetit dhe duken vërtet fantastikë. Trafiku ka mbushur rrugët, duke iu detyruar të manovroni më shumë, ndërkohë që policia është më aktive se kurrë.
Policia është një prej aspekteve kryesorë të Need for Speed Heat. Ata janë të lidhur në mënyrë direkte me reputacionin tuaj, pra sa më shumë të fitoni gjatë natës, aq më agresivë do të jenë policat ndaj jush. Heat-i juaj do të rritet sa herë që ju përballeni me ta. Sa më i lartë të jetë Heat, aq më shumë reputacion do të fitoni gjatë një nate të vetme, por e vetmja mënyrë që ta bëni këtë është duke i shpëtuar policisë dhe duke u futur në shtëpinë tuaj. Gjatë natës, ju keni mundësi të merrni vendime, pasi mund të vazhdoni të garoni për të fituar edhe më shumë reputacion, ose mund të qëndroni në shtëpi për të qënë larg rrezikut të policisë. Një prej momenteve më të bukura të Need for Speed Heat është kur arrin t’i shpëtosh për një qime policisë. Megjithatë, policia është dukshëm overpowered. Ata janë shumë agresivë që në nivelet e para dhe shpesh është e vështirë t’ju largohesh. Disa herë, ata shfaqen direkt përpara jush për të zgjatur edhe më shumë një ndjekje. Megjithatë, edhe pse shpesh herë e padrejtë, nata gjithsesi mbetet argëtuese.
Drejtimi i makinës është një prej aspekteve më të mira të lojës. Makina duket sikur ka peshën e saj dhe kthimi të kujton lojërat e vjetra Need for Speed. Drifting është ndryshuar, pasi tani duhet të hiqni këmbën nga gazi dhe më pas ta vendosni sërish për të bërë drift, në vend që të shtypni frenat. Në kthesa më të ngushta, frenat e dorës janë ato që bëjnë punë, edhe pse në këtë rast bëni drift shumë më ngadalë. Aspekti më i mirë i kthimit të makinës është fakti se është shumë ndryshe në varësi të makinës dhe secila prej 127 makinave të lojës ka një ndjesi të veçantë. Modifikimet e makinës ju japin mundësi ta përshtasni makinën sipas preferencave tuaja për drag, drift, si dhe për garim në rrugë dhe jashtë rruge. Modifikimet vizuale janë në përgjithësi fantastike, duke ju dhënë mundësi të ndryshoni totalisht pamjen e makinës nëpërmjet body kits, spoilers, decals etj.
Një prej problemeve kryesore të Need for Speed Heat është fakti se qyteti është mjaft i mërzitshëm. Rrugët nuk kanë asnjë këmbësor dhe gjatë ditës janë tërësisht të zbrazëta, pasi asnjë makinë nuk qarkullon. Palm City nuk ka një personalitet të tijin dhe nuk ndihet si një qytet klasik nga EA. Në hartë ndodhet një observator, një minierë, një arenë koncertesh dhe madje dhe një stacion për lëshimin e rraketave, por gjithsesi qyteti duket sikur është bosh.
Gameplay dhe progresioni në lojë, pavarësisht se ju jep mundësi të krijoni një eksperiencë sipas dëshirës tuaj, në fund të ditës mbetet shumë i përsëritur. Makinat më të shpejta të lojës i merrni vetëm afër fundit të historisë së saj. Megjithatë, nëse luani me miqtë loja bëhet menjëherë shumë më argëtuese dhe përveç garave të tjera, që nuk janë pjesë e historisë, ju gjithsesi mund të plotësoni objektivat e zakonshëm të një loje Need for Speed si billboards, speed traps etj., të cilat gjithsesi bëhen të mërzitshme pas pak kohësh.
Në fund të fundit, Need for Speed Heat nuk është një lojë e keqe, por ende nuk është aty ku duhet. Mekanika e kalimit midis ditës dhe natës është mjaft tërheqëse dhe loja është një hap i mirë në drejtimin e duhur. Drejtimi i makinës është mjaft argëtues dhe modifikimet janë të shumta dhe fantastike. Fatkeqësisht, open world i lojës nuk ka një personalitet të sajin, historia nuk është asgjë që ja vlen të mbahet mend dhe policët janë më agresivë seç duhet. Megjithatë, në përgjithësi loja ja vlen të luhet. Në fund të kësaj gjenerate, Need for Speed është ktyher sërish në një lojë të mirë, por shpresojmë që në gjeneratën e ardhshme të jetë fantastike.