Në këtë pikë që kemi arritur, Assassin’s Creed është më shumë një institucion i video-lojërave sesa një seri e thjeshtë. Me pothuajse dy duzina lojërash në më shumë se një dekadë (plus filma, romane dhe më shumë), ekskluziviteti ka tejkaluar limitet e veta.
Ubisoft-i është kthyer në pozita solide përsëri, pas disa kohërave… jo dhe aq solide le të themi, në të kaluarën. Kjo do të thotë Assassin’s Creed është kthyer të bëjë atë që bën më mirë: duke shpjeguar dhe mixuar historinë në një formë video-loje dhe duke e shërbyer atë tek fansat në mënyrën më estetike të mundshme. Odyssey, ashtu si Origin e vitit të kaluar, frymëzohet nga lashtësia dhe i bashkon të gjitha këto tipare mrekullisht.
Mjediset Rrethuese
Assassin’s Creed Odyssey është një fantazi më vete. Loja shpesh duket shkatërrimtare për të përfshirë lojtarët në rikrijimet e saj të lashtësisë. Origins e vitit të kaluar ishte një stuhi e vërtetë visuale dhe Odyssey e përsëriti edhe një here ekzaltimin e vitit të kaluar.
Vendosur disa qindra vjet para ngjarjeve të Origins, Odyssey na kthen në një epokë që nuk i përngjan shumë vendndodhjeve me të cilat ne jemi mësuar. Statuja gjigande, fushat të stërmëdha lulesh të cilat ndodhen në afërsi të fushave pjellore të grurit, të gjitha këto të vendosura në anën e kundërt të pamjes së kaltër të Detit Egje. Këto momente vizuale frymëzuese janë të zakonshme dhe kurrë nuk dështojnë të nxisin imagjinatën tuaj.
Është në këto vështrime të gjera që Assassin’s Creed dallohet nga lojërat e tjera. Lufta, edhe pse e kënaqshme, të jepte një ndjesi jo dhe aq përfshirëse. Dhe mposhtja e antagonistëve të përsëritur nuk ka të njëjtin ndikim si ngritja e një tributi madhështor në nder të Zeusit.
Odissey ekzekuton me kompetencë disa dizajne bindëse dhe të larmishme, por shkëlqen më mirë kur prek botën e lashtë. Edhe pse argëtimi ekziston kur je duke eksploruar këtë dramë masive, nuk ka shumë gjëra të tjera që janë me të vërtetë të paharrueshme përveç këtyre pamjeve mahnitëse.
Zgjidhni karakterin tuaj
Lojërat e Assassin’s Creed Odyssey bazohen kryesisht në nocionin se historia ka boshllëqe të mjaftueshme për t’u përshtatur në ekzistencën e një skuadre të panjohur ndërkombëtare vrasësish elitë. Segmente të ndryshme të lojës na kanë lënë pa fjalë, si p.sh. një ‘open world’ dhe një sistem fleksibël ‘parkour’. Janë të tilla detaje që e bëjnë ekskluzivitetin e Assassin’s Creed, një bazë, të cilën shumë nga lojërat moderne e kopjojnë për të zhvilluar projektet e tyre.
Alexios dhe Kassandra nga Odyssey (ju zgjidhni një për të luajtur në fillim të lojës) janë luftëtarët në greminën e luftërave të Peloponezit. Në vend që të jenë ‘assassins’, protagonistët janë mercenarë këtë herë dhe sistemi i ‘quests’ vendoset rreth këtij nocioni.
Por, meqenëse spektri i lojës është i gjerë, shumë nga zgjedhjet tuaja nuk do të ndryshojnë shumë përveç rezultatit të një ‘quest’ të vogël. Për t’i dhënë pak kredibilitet lojës, këto zgjedhje zakonisht nuk iu çojnë drejt preferencave tuaja.
Origins e vitit të kaluar kishte si personazh Bayekin, një personazh i mangët, i cili zhvillohet me kalimin e kohës dhe në mënyrë të vazhdueshme kishte probleme me indinjatën politike. Kassandra dhe Alexios nuk janë shumë të ndryshëm nga kjo anë, por rezultatet e zgjedhjeve të tyre të ndryshme shpesh mund të duken si melodramatike. Vetëm për shkak se Odissey ju ofron shumë zgjedhje nuk do të thotë që këto vendime paraqesin një shtesë pozitive në formulën bazë.
Shkalla e Epikes
Lojtarët kanë shumë për të bërë në këtë rikrijim të Greqisë së Lashtë, që përfshin malet dhe detet e pellgut të Mesdheut. Duke vizituar këtë botë masive në mënyra të ndryshme, duke bërë quests të ndryshëm, ‘unlocks’ dhe ‘upgrades’ përgjatë rrugës suaj, e cila, sigurisht është diçka standarde për çdo zhanër. Por në fund të fundit, Assassin’s Creed nuk është si çdo lojë tjetër, apo jo?
Fillimisht, beteja detare ishte një pjesë masive e luftërave greke të epokës, kështu që loja detare ka një rol të madh në lojë. Kjo plotëson një aventurë tashmë të plotë, të mbushur me ‘upgrades’ dhe ‘skills’ për të fituar.
Për veshjen tuaj standarde, ju do të keni mundësi për të mbledhur çdo lloj numri helmetash dhe armatura të frymëzuara të kohës. Me kalimin e kohës, ju mund t’i përmirësoni ato me ‘collected resources’. Sulmi, mbrojtja dhe shëndeti rriten nga ana tjetër, duke kopjuar mekanizmin MMO.
Ka shumë ‘upgrades’ të tjera që formojnë një grup të këndshëm të shtesave në bazamentin e lojës. Përveç marrjes së ‘boosts’ nga armët më të mira që keni, ju keni mundësinë për të fituar ‘boosts’ të veçanta që përputhen me stilin tuaj të lojës, afërsisht si në Skyrim. Për shembull, ata që marrin një kamzhik më brutal mund të marrin ‘upgrades’ për përballjen me armiqtë e shumtë me armë të rënda.
Për më tepër, sigurisht, ekziston një grup standard i ‘unlockable abilities’ për të përsosur lojën më tej. Disa nga këto kanë ndikim të thellë, duke lejuar një impakt të jashtëzakonshëm në lojë. Në fund të ditës, ata janë të gjitha mjetet që ju ndihmojnë të luftoni në mënyrë më efektive.
Konkluzioni
Assassin’s Creed Odyssey është një RPG i shkëlqyer ‘open world’. Mund të jetë pak monotone ndonjëherë, por ka një liri të gameplay-t në këtë aventurë të veçantë që është me të vërtetë një inovacion mbi atë që kishin ndërmend zhvilluesit në fillim. Me një ‘gameplay loop’ që thjesht nuk ndalon së transmetuari, rikrijimi i Ubisoft në Greqinë e lashtë është një arritje e mahnitshme dhe në disa mënyra një hap i mirë përpara për dizajnin e lojërave të hapura botërore. Assassin’s Creed: Odyssey ofron shumë varietet, por mënyra se si ky i fundit prezantohet, nuk është dhe aq perfekte. Ky është një turp, pasi shumë nga tregimet më të mëdha të historisë janë ekzekutuar si duhet por nuk janë treguar në mënyrën më të mirë të mundshme.