Për një lojë me disa nga personazhet më të famshëm në kulturën pop, Marvel’s Midnight Suns sjellë përsëri në skenë disa prej personazheve më të Marvel. Historia e Midnight Suns kësaj here bazohet në një ngjarje komike të viteve ’90 për të cilën jo shumë e ka dëgjuar ndonjëherë dhe lista e saj përbëhet nga heronj që nuk ishin as pjesë e historisë origjinale dhe as të njohur sot.
Gjysma e Midnight Suns është një lojë taktike, por në vend që të përshtasë strategjinë tradicionale të bazuar në turns për të cilën njihet zhvilluesi i XCOM, Firaxis, ai përdor një sistem hibrid turn-based me TCG(Trading Card Game), ndryshe nga çdo gjë që kemi parë ndonjëherë. Dhe gjysma tjetër është një “roman” i jetës suaj në formën e një visual novel për dramën e përditshme të të jetuarit me 12 superheronjtë më të mëdhnj të universit Marvel.
Është e vështirë të mos krahasosh Midnight Suns me Marvel’s Avengers, një lojë që ndoqi çdo trend kryesor të industrisë, por përfundoi duke qenë pothuajse një dështim i madh. Në shumë mënyra, Midnight Suns është e kundërta Marvel’s Avengers në shumë drejtime edhe pse ndjek pothuajse të njëjtën model. Ajo ndjek një vizion – një vizion i përbërë nga pjesë në dukje të ndryshme dhe ide të çuditshme – dhe ia del pothuajse në çdo hap që bën.
Historia e Midnight Suns është jashtëzakonisht e vështirë për t’u kuptuar. Në përgjithësi është vetëm një ditë tjetër normale në universin Marvel e mbushur plot me rrëmujë dhe probleme. Lilith, “nëna e demonëve”, kërkon të shtie në dorë Darkhold në mënyrë që të sjellë përsëri në jetë mjeshtrin e saj, perëndinë e Cthon, i cili synon të shkatërroj Tokën.
Problemi i vetëm që ajo has është fakti se në rrugën e saj qëndrojnë Avengers, një ekip i ri heronjsh me fuqi të mbinatyrshme të quajtur Midnight Suns, dhe fëmija i vetëm i Lilith, Hunter, i cili vdiq rreth tre shekuj më parë në një betejë me Lilith, por tani është ringjallur për të luftuar të ëmën e tij përsëri.
Ky është versioni i shkurtër i asaj çfarë duhet të dini mbi Midnight Suns. Campaign mbi 60 orë i Midnight Suns është shumë më i madh se çdo ngjarje në librat komik ose filmat Marvel. Hunter është njëkohësisht një personazh me një histori të ndërlikuar dhe një rol të rëndësishëm për të luajtur në shpëtimin e botës, si dhe një përfaqësues i juaji i cili iu lejon që të ndërveproni, të ndikoni dhe të mësoni më shumë rreth personave më të fuqishëm të Tokës.
Megjithëse historia është tërësisht lineare, mënyra se si ju zgjidhni të formoni personalitetin e Hunter, çfarë marrëdhëniesh keni dhe zgjedhjet që bëni si udhëheqës i këtij ekipi, të gjitha shërbejnë për të treguar një version të historisë që është krejtësisht unik për ju. Ekziston vetëm një mënyrë se si mund të shpalosen ngjarjet kryesore të historisë së Midnight Sun, por ju keni kontroll mbi mënyrën se si reagoni ndaj çdo ngjarjeje – dhe si reagoni ndaj mënyrës se si reagojnë personazhet e tjerë – gjë që përfundimisht çon në një qëndrim shumë më tërheqës, gjithëpërfshirës dhe përvoje personale sesa stili tipik që lojërat e këtij zhanri kanë.
Një nga pikat më të forta të tij është aftësia për t’ju bërë të identifikoheni me Hunter dhe nga ana tjetër, t’ju bëjë të ndiheni sikur jeni një pjesëmarrës aktiv në histori. Kjo është një arritje e rrallë për çdo lojë, por Midnight Suns e bën atë të duket e lehtë.
Një tjetër nga pikat e forta të tregimit është se sa mirë balancon kastin e tij masiv të personazheve. Secili nga 12 heronjtë luan një rol të rëndësishëm dhe asnjëri prej tyre nuk ndihet i tepërt ose i pavend. Ata të gjithë kanë pasiguritë e tyre, problemet e tyre për të zgjidhur dhe marrëdhëniet e tyre me heronjtë e tjerë dhe historia kërkon kohën e saj për t’i eksploruar të gjitha në një mënyrë sa më organike. Të gjithë kanë një shfaqje të plotë, si individë po ashtu edhe si anëtarë të ekipit. Edhe personazhet që nuk kanë shumë histori së bashku në format e tjera të Marvel-it u jepen marrëdhënie të mishëruara dhe të besueshme.
Kur bëhet fjalë për Hunter, themeli i çdo marrëdhënieje që ata formojnë vjen nga të përbashkëtat që kanë me çdo hero. Blade fillimisht lidhet me Hunter sepse të dy janë vrasës demonësh, Captain America sepse të dy u rikthyen në jetë në një kohë me të cilën kanë vështirësi të lidhen, Nico sepse të dy kanë nëna që u përpoqën t’i vrisnin, dhe kështu me radhë për të gjithë kastin.
Çuditërisht, Hunter arrin disi të lidhet dhe të kryqëzohet me karakteristikat themelore të çdo heroi në ekip. Rritja e nivelit të miqësisë tuaj me secilin hero përmirëson efektivitetin e tyre të betejës dhe përfundimisht zhbllokon aftësinë e tyre përfundimtare Midnight Suns, por zbulova se ndërtimi i këtyre marrëdhënieve ishte motivues edhe më i fortë se ndjekja e pushtetit – diçka që nuk e prisnim kurrë. Sa më gjatë e luanim, aq më shumë investoheshim në ato marrëdhënie dhe histori.
Pra, pjesa më e madhe e përvojës së jetës sim të Midnight Suns është e vetë-drejtuar dhe opsionale, që do të thotë se ju mund të kaloni në masë të madhe përmes dialogut për të arritur te zënkat nëse vërtet dëshironi. Pra keni një shumëllojshmëri mundësish dhe zgjedhjesh që mund të bëni.
Herë pas here, pamjet vizuale mund të pengojnë historinë. Në bisedë personazhet kanë një cilësi vizuale të ashpër të ngjashme me Fallout, që ndonjëherë mund t’i bëjë ata të ndihen si të pajetë. Gjatë momenteve të nxehta apo dramatike, mos lidhja midis dialogut dhe mungesa e emocioneve në anën vizuale të personazheve mund të dëmtojë interpretimet vokale. Sjellja shpërqendruese e kamerës në disa skena dhe gabimet e çuditshme vizuale nuk janë të rralla në çdo moment të lojës.
Ekziston një version më i mirë i kësaj loje në teori, me një buxhet të pafund dhe kapje lëvizjesh me cilësi filmi që sjell në jetë çdo skenë. Midnight Suns është i kufizuar në mënyrë të kuptueshme, duke pasur parasysh gjatësinë dhe shtrirjen e skenarit të tij, kështu që vetëm fakti që çdo rresht i dialogut është aktruar me zë është mjaft mbresëlënës. Megjithatë, ndonjëherë është e vështirë të injorohen faktorët e prakticitetit që pengojnë ambicien e tij.
Marvel’s Midnight Suns nuk është një lojë për të gjithë. Një campaign prej 60-orësh që përbëhet të paktën gjysma nga biseda me Spider-Man për ndjenjat e tij, do të shuajë disa nga fansat më të mëdhenj të Marvel. Por tërheqja e saj e kufizuar është gjithashtu forca e saj më e madhe. Në një det lojërash open-world action dhe lojërash third-person, ishte kënaqësi të luash diçka kaq qartë të nxitur nga pasioni për këta personazhe dhe këtë lloj loje.
Diçka e tillë mund të vijë vetëm nga një ekip që i kupton dhe respekton thellësisht heronjtë e Marvel-it aq sa ata kuptojnë dhe respektojnë lojërat strategjike turn-based. Ndërsa është padyshim një përzierje e çuditshme letrash, taktikash dhe sims, Midnight Suns është një përvojë e fokusuar, e strukturuar mirë dhe e realizuar plotësisht. Nuk përpiqet t’i kënaqë të gjithë, por nëse jeni të gatshëm ta eksploroni, do të gjeni një lojë taktike që tund themelet e të gjithë zhanrit, së bashku me një nga historitë më bindëse të Marvel të treguar ndonjëherë.