Elden Ring Review

Ka ardhur një moment ku njerëzit janë lodhur aq shumë nga lojërat multiplayer, sa që duan të bëjnë pak pushim dhe të rekalsohen. Pikërisht në këtë moment From Software gjen mënyrën më perfekte të mundshme për ta kaluar këtë kohë dhe na jep një kryevepër të cilën po e prisnim gjatë.

Kësaj rradhe kemi të bëjmë me një “Souls Game” e cila jo vetëm që i qëndron besnike modelit të gameplay por shton një veçori e cila e bën lojën akoma më enigmatike. Kohët e fundit kemi parë që “open world” po përhapet shumë në industrinë e lojërave, por të krijosh një hartë e cila kudo që shkel është një tokë e re që nuk e ke parë askund është e pabesueshme.

Elden Ring është një lloj force e cila ruan paqen në të gjithë vendin. Gjithçka nis kur Elden Ring shkatërrohet dhe e gjithë mbretëria në “Lands between” zotërohet nga krijesa të mbinatyrshme dhe keqbërëse të quajtur “Demigods”. Personazhi juaj është një “tarnished” i cili është i destinuar të bëhet Elden Lord dhe të kthejë dhe njëherë paqen në mbretëri. Si çdo lojë e dark souls, krijimi i personazhit është gjëja e parë që lojtarët duhet të merren dhe me zor presin të bëjnë Troll. Ju duhet të zgjidhni një nga klassat që ofrohen ku secila prej tyre përqëndrohet në aftësi specifike si përshembull strength, dexterity, intelligence etj. Këto janë thjesht specifikime paraprake të cilat do të ndikojnë vetëm në fillim pasi ju me kalimin e kohës do ta bëni upgrade sipas dëshirës karakterin dhe të ndiqni drejtimin që dëshironi.

Ju do të hidheni direkt në një mbretëri open world ku mund të eksploroni çdo cep të saj por bëni kujdes pasi asnjëherë nuk e dini se çfarë ju pret. Gjatë eksplorimit ju do të gjeni disa zona pushimi që quhen “site of grace”. Prej aty ju mund të bëni level up karakterin, të bëni teleport, të menaxhoni flask-et si dhe të gjeni rrugën për në “Roundtable Hold”. Ky është një vend në kështjellë ku janë mbledhur disa NPC të cilët ju japin quest-lines dhe orientime që ju çojnë drejt objektivit kryesor. Harta është shumë e madhe, me të vërtetë e madhe dhe çdo zonë është ndryshe nga tjetra. Por nuk ka asnjë shenjë në hartë, asnjë marker që t’ju drejtojë ku të shkoni. Jeni vetëm ju, kali juaj dhe një zot e di se cfarë ju del përpara. Ah po keni vetëm një dritë që del nga “sites of grace” dhe ju çojnë tek zonat me bossat kryesorë. Ju mund ta ndiqni atë rrugë ose të gjeni rrugë të tjera të panjohura dhe ndonjëherë e gjeni veten në ndonjë dungeon ku nuk duket si një vend i mirë për nivelin që keni. Ju presin dungeons pa fund, monstra të shumë llojeve, NPC që dalin nga asgjëja dhe ju bëjnë invade, dhe sigurisht dragonj.

Për sa i përket gameplay, combat system është pak a shumë ajo çfarë prisnim. Çdo armik ka nga një lëvizje të re të cilën duhet të vdisni mbi 20 herë deri sa ti mësoni përmendësh… dhe prap të vdisni. Është diçka klasike, një traditë e ruajtur nga të gjitha lojërat e mëparshme souls. Por në Elden Ring ky nuk është problem. Ju bëni akoma më shumë eksplorim, karakteri juaj bëhet më i fortë dhe mund ti ktheheni një moment tjetër bosave. Disa gjëra janë shtuar që nuk i kemi parë nga lojërat e vjetra si përshembull stealth mode ose mundësia e goditjeve duke i dhënë kalit. Diçka tjetër ishte që mund ti ndryshonit weapon skills sipas dëshirës duke iu përshtatur build-it që keni. Patjetër që secili build që fokusoheni është i balancuar por e vetmja gjë që mund ta prishte… ishte magjia. Ishim dakord me krijesat overpower që na kishin one-shot melee, por nuk ka gjë më acaruese se sa magjistarët nëpër korridore ose kur të vinte ndonjë shigjetë magjike nga cepi tjetër i hartës.

Shumë situata na bënë të mendonim se na duhej një stil i ri loje ku të fokusoheshim vetëm tek magjitë por pastaj çdo gjë do të dukej e lehtë duke i goditur armiqtë nga larg. Një tjetër risi në lojë janë shpirtrat të cilët ju i bëni summon në vende të caktuara dhe ata do t’ju ndihmojnë në dyluftime. Këto shpirtra mund të gjenden duke eksploruar dhe mund të bëhen upgrade ashtu si edhe armët. Ju mund të bëni summon dhe një shok tuajin përpara se të ndesheni me një boss, ose në rastet kur një lojtar tjetër bën invade në botën tuaj. Zhvilluesit gjithashtu kanë ulur nivelin e fall-damage në mënyrë që lojtarët ta kenë më të thjeshtë eksplorimin.

Grafikat në Elden Ring na lanë pa fjalë. Çdo aspekt është i veçantë në këtë lojë. Të gjithë NPC kanë dizajnin e tyre të vecantë të karakterit, pejsazhet ndryshojnë në të gjitha cepat e hartës. Ndryshimi i motit e bën akoma më të bukur eksplorimin. Ka ditë me diellin që depërton mes degëve të pemës madhështore në qendër të hartës, ka vende ku bie nata e errët dhe përreth ka vetëm mjegull dhe vende që duken si apokaliptike dhe qielli është i kuq… shumë i tmerrshëm. Sa më shumë eksploroni aq më shpesh ndryshohet atmosfera dhe ndonjëherë kur ktheheni pas ju duket sikur po luanit një lojë tjetër. Është kaq e çuditshme sepse mendon si e kanë realizuar gjithë këtë hartë në më pak se 60 GB që kërkonte të lira në Hard Disk. Nga ana e optimizimit Elden Ring është punuar shumë herë më mirë se sa lojërat e tjera të paktën për PC. Faktori shumë i rëndësishëm këtu është se versioni PC i Elden Ring është punuar në një source code më vete, ndryshe nga lojërat paraardhëse ku versioni PC ishte thjesht një port nga konsolat. Kjo i jep përgjigje çudisë sonë kur pamë se Elden Ring kalonte me 10-15 FPS më shumë nga ç’kishim me Sekiro ose Dark Souls 3.

Ne kemi shumë lojtarë të Elden Ring në komunitetin tonë GameON Albania në Discord dhe sipas raporteve të lojtarëve, loja luhej smooth edhe nëse nuk kapte 60 FPS. From Software ka bërë një punë goxha të mirë me optimizimin që lojtarët e pc të mos kenë probleme dhe sidomos në këtë kohë ku është pothuajse e pamundur të gjendet një kartë grafike e mirë. Në Playstation 5 nuk patëm asnjë problem si për “FPS mode” ashtu edhe “Quality Mode”. Loja ishte e rregullt gjatë gjithë kohës, fakti që PS5 ka SSD e bën loading screen më të shpejtë. Rreth 50 orë kemi luajtur në PC, 80 orë të tjera në PS5 dhe në asnjë moment nuk kemi hasur asnjë bug ose glitch që të na e prishte eksperiencën në gameplay.

Muzika gjatë eksplorimit është goxha relaksuese. Nëse disa nga lojërat e tjera RPG muzika duket pak shqetësuese ose të heq vëmëndjen, në Elden Ring është diçka tjetër. Sa herë që afroheni drejt një dungeon ose miniboss, muzika bëhet pak më e tensionuar dhe aty e kuptoni se ka një rrezik afër. Muzika që jepet gjatë ndeshjeve me bossat ëshë epike, me tension dhe shumë energjike. Nga ana tjetër efektet e zërit janë preçize, çdo item që është i fshehur ka një tringëllimë të vogël që të orienton për ta kapur. Shpatat që gërvishten me gjëra tjetrën, magjitë që dalin nga skeptri, zhurmat e përbindëshave të ndryshëm dhe të NPC-ve përreth janë të detajuara në maksimum.

Verdikti

Është kaq e këndshme të shohësh From Software që ndjek traditat e vjetra ndërkohë që e bën lojën më të kuptueshme për lojtarët e rinj “udhëzues për inventarin, për sistemet e lojës dhe spirit summons”. Elden Ring bën shumë gjëra më mirë se titujt e mëparshëm, por deri tani gjëja më e mirë është se i ndalon njerëzit të braktisin lojën para kohe, gjë që shumë lojtarë vepruan në lojërat e mëparshme për shkak të të qenit linear. Lojëra si kjo nuk ndodhin shpesh, ose nuk ndodhin ndonjëherë në fakt. Elden Ring nuk është thjesht një lojë e mrekullueshme, ajo duhet të konsiderohet si një shembull i lojërave të tjera open world, si diçka që do të ndikojë tek zhvilluesit e tjerë të përmirësojnë lojën e tyre për vitet në vijim.