Për muaj me rradhë, World Health Organization (WHO) i ka klasifikuar problemet e videolojërave si një sëmundje mendore. Ka nga ata që janë kundra këtij përfundimi dhe që mendojnë se diçka e tillë nuk ekziston. Shembulli vjen nga University of Oxford, që së fundmi postoi një studim në të cilin deklarojnë se ka shumë pak prova për ta kalsifikuar gaming si një sëmundje.
Ata theksojnë se varësia ndaj gaming vjen prej faktorëve të jashtëm. Sipas drejtuest të këtij studimi në Oxford Internet Institute, Andrew Przybylski, studimet e mëparëshme nuk kanë ekzaminuar kontekstin se çfarë ndodh rreth e qark personave që bëhen të varur ndaj gaming.
Për këtë arsye ai vendosi që të bënte një studim që e përfshinte këtë faktor, duke aplikuar teori motivuese dhe parime të hapura të shkencës për të parë nëse të fiksuarit me gaming është e lidhur me nevojat psikologjike, kënaqësite dhe frustrimet e njeriut.
Kush ishte rezultati i kësaj strategjie? Ata nuk gjetën prova që sugjeronin se një marrdhënie jo e shëndetshme me gaming sjell pasoja në sjellien e individit, por përkundrazi, kjo sjellie modifikohej nga faktorë të jashtëm të palidhur me botën e videolojërave. Me fjalë të tjera, njerëzit që hasin probleme në aspekte të caktuara të jetë, gjejnë strehim te gaming.
“Zbulimet tona nuk treguan asnjë provë që varësia ndaj gaming prezanton probleme emocionale, sociale dhe edukative. Përkundrazi, eksperienca e gaming lidhet më së shumti me nevojat bazike që një adoleshent ka mbi kompetencën, autonominë dhe socializimin.”
Në bazë të këtyre të dhënave, Dr. Netta Weinstein, një profesoreshë në School of Psychology në Cardiff University dhe një bashkë autore e studimit, i ftoi ekspertët e fushës që të analizonin të gjitha faktorët që lidheshin me këtë problem, për të kuptuar përse disa lojtarë të caktuar fiksohen me lojërat në një mënyrë të pashëndetshme.